Walcowanie gwintów

Ten przewodnik zawiera wszystko, co musisz wiedzieć o produktach do walcowania gwintów i maszynach do gwintowania.

Poznasz takie tematy jak:

• Co to jest walcowanie gwintów?

• Procesy walcowania gwintów

• Zalety i wady walcowania gwintów

• Typowe wady

• Rodzaje walcarek do gwintów

• I wiele więcej…

Rozdział 1: Co to jest walcowanie gwintów?

Walcowanie gwintów to proces gwintowania, który odkształca materiał metalowy poprzez walcowanie go pomiędzy matrycami, tworząc zewnętrzne gwinty na powierzchni. Metodą tą można również tworzyć gwinty wewnętrzne w procesie znanym jako formowanie gwintów. W przeciwieństwie do innych powszechnych technik gwintowania, takich jak nacinanie gwintów, walcowanie gwintów nie jest subtraktywne, co oznacza, że ​​nie wiąże się z usuwaniem metalu z naddatku. Zalety walcowanych elementów złącznych obejmują mocniejsze gwinty, dokładne wymiary końcowe, doskonałe wykończenie powierzchni i niższy współczynnik tarcia.

Produkty do maszyn śrubowych to gwintowane elementy maszyn, takie jak śruby, nakrętki i śruby. Gwintowane elementy maszyn można pogrupować ze względu na ich funkcję. Śruby, nakrętki i wkręty to elementy konstrukcyjne zwane łącznikami. Gwintowane elementy złączne można również zintegrować z częścią tworzącą łączniki gwintowane.

Łączniki gwintowane służą do tworzenia połączeń nietrwałych, pozwalających na mechaniczne poluzowanie lub demontaż elementów. Natomiast śruby napędowe i śruby pociągowe działają jako mechanizmy lub napędy mechaniczne. Elementy te kontrolują ruch i przekazują moc na inne części maszyny, odgrywając kluczową rolę w układach mechanicznych.

Formy gwintów śrubowych

Gwinty śrubowe można klasyfikować na podstawie ich kształtu.

• Gwint V: Są to gwinty trójkątne z bokami, które zazwyczaj tworzą ze sobą kąt 60°. Grzbiety i korzenie są ostre, ale w niektórych przypadkach mają postać małej płaskiej części ze względu na ograniczenia w produkcji.

• Amerykański gwint narodowy: Znany wcześniej jako standardowy gwint śrubowy w Stanach Zjednoczonych, amerykański gwint narodowy jest bardziej znormalizowaną wersją gwintu w kształcie litery V, który ma określone wymiary w zależności od płaskości grzbietów i nasady gwintów. Ta forma zastąpiła gwint V do ogólnego użytku.

• Brytyjski wątek Whitwortha: To był brytyjski odpowiednik amerykańskiego wątku narodowego.

• Ujednolicony wątek: Ta forma wątku zastąpiła amerykański wątek narodowy wraz ze standardami gwintów z Kanady i Wielkiej Brytanii. Zostało to opracowane, aby umożliwić wymienność części. Ujednolicone gwinty nadal mają profil w kształcie litery V, ale z zaokrąglonymi lub płaskimi wierzchołkami i nasadami. Unified Thread Standard (UTS) składa się z serii, a mianowicie Unified Fine (UNF), Unified Coarse (UNC), Unified Extra Fine (UNEF) i Unified Special (UNS).

• Gwint metryczny: Ten kształt gwintu został opracowany w celu przejścia z pomiaru imperialnego na system metryczny. Zostało to wprowadzone przez ISO, wypierając formę gwintu UTS.

• Gwint kwadratowy: Gwinty kwadratowe to nici specjalnego przeznaczenia stosowane do przenoszenia mocy. Teoretycznie są one idealnym gwintem do zastosowań w mechanizmach i napędach ze względu na prostopadłość powierzchni nośnych lub boków nośnych do osi. Jednak ta forma nie jest praktyczna ze względu na ograniczenia produkcyjne.

• Gwint Acme: Ta forma gwintu jest modyfikacją gwintu kwadratowego. Nić szczytowa charakteryzuje się kształtem trapezu z węższą podstawą niż jej grzebień. Gwinty Acme są mocniejsze i łatwiejsze w obróbce niż gwinty kwadratowe.

• Gwint wzmacniający: W tym kształcie gwintu jeden bok jest prostopadły lub pod niewielkim kątem do osi, podczas gdy drugi ma kąt 45°. Ten kształt gwintu jest przeznaczony do przenoszenia dużych obciążeń w jednym kierunku.

• Gwint golonka: Gwint golonka ma mocno zaokrąglone grzbiety i nasady z kątem bocznym wynoszącym 30°. Zaokrąglony profil umożliwia przesuwanie zanieczyszczeń, aby nie zakłócać zazębiania się nici.

Rozdział 2: Jaki jest przegląd procesów wątków?

Procesy generowania gwintów są zazwyczaj podzielone na trzy metody: odejmowanie, deformacja i addytywność, z których każda różni się kształtem lub formowaniem gwintu. Jedną z takich metod są procesy subtraktywne, często nazywane procesami cięcia. Poniżej znajduje się podsumowanie tych procesów:

Gwintowanie: Gwintowanie to proces obróbki gwintów służący do wytwarzania gwintów wewnętrznych. Odbywa się to za pomocą gwintownika będącego cylindrycznym lub stożkowym narzędziem tnącym. Gwint posiada wiele krawędzi skrawających, przypominających gwint zewnętrzny. Gwint wewnętrzny jest generowany przez obracanie gwintownika podczas osiowego przesuwania go głębiej w otwór metalowej podstawy.

Gwintowanie matrycowe: Ten proces służy do wytwarzania gwintów zewnętrznych. Metoda przykładania siły i działania tnącego jest podobna do gwintowania. Matryca służy do cięcia metalowego półfabrykatu z wieloma punktami skrawania, podobnymi do gwintu wewnętrznego. Istnieją różne konstrukcje matryc, które mogą być pełne lub samootwierające.

Cięcie jednopunktowe: Cięcie jednopunktowe odbywa się na tokarce, w której metalowy materiał jest trzymany i obracany. Narzędzie tnące jest zamontowane na wózku zasilanym liniowo przez a śruba pociągowa. W procesie tym mogą powstawać zarówno gwinty wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Proces ten jest wolniejszy niż gwintowanie lub sztancowanie. Jego zaletą jest to, że do wytworzenia różnych gwintów potrzebne jest tylko jedno narzędzie skrawające.

Chasing: W tym procesie wykorzystuje się narzędzie zwane ścigaczem gwintu, które składa się z kilku jednopunktowych narzędzi skrawających zamontowanych razem. Ścigacz jest zwykle montowany na wózku tokarki, który jest stopniowo indeksowany w celu obcięcia gwintu.

Frezowanie: W tym procesie do gwintowania materiału używa się jednego lub wielu obrotowych narzędzi skrawających. Oprócz obracania narzędzia tnącego i jego osiowego indeksowania, jak ma to miejsce w przypadku gwintowania i gwintowania matrycowego, narzędzie tnące obraca się również wzdłuż obwodu gwintowanej powierzchni. Frezowanie gwintów może generować zarówno gwinty wewnętrzne, jak i zewnętrzne.

Szlifowanie: Zamiast cięcia materiału, w procesie tym wykorzystuje się narzędzia ścierne do usuwania metalu. Zwykle odbywa się to w połączeniu z innymi procesami gwintowania. Szlifowanie gwintów odbywa się w celu uzyskania precyzyjnych gwintów i gwintów o dobrym wykończeniu.

Procesy deformacji generują nici poprzez obróbkę metalu w celu nadania mu kształtu. Klasyfikacja ta obejmuje walcowanie i odlewanie:

Walcowanie: Jak wspomniano wcześniej, walcowanie gwintów to proces gwintowania zewnętrznego, który kształtuje półfabrykat poprzez przepuszczanie go przez matryce walcowe. Matryce rolkowe posiadają zewnętrzne, gwintowane rolki, które stykają się i odkształcają powierzchnię surowca. Walcowanie gwintów jest na ogół szybsze niż nacinanie gwintów, ponieważ proces kształtowania wymaga tylko kilku przejść.

Odlewanie: proces ten polega na wlewaniu lub wtryskiwaniu stopionego metalu do matrycy lub formy. Matryca zawiera negatywowy kształt części gwintowanej. Proces ten wymaga procesów obróbki wtórnej w celu wytworzenia dokładnych gwintów. Proces ten nie jest odpowiedni do wykonywania cienkich gwintów.

Wreszcie procesy addytywne to metody wytwarzania gwintów poprzez stopniowe dodawanie lub osadzanie materiałów. Są one szeroko stosowane do produkcji części z tworzyw sztucznych. Postęp technologiczny dodatkowo wydłuża proces wytwarzania metalowych elementów maszyn. Aby wytworzyć wysokiej jakości gwinty, stosuje się go łącznie z procesami wtórnymi, takimi jak szlifowanie i docieranie.

Niektóre z procesów addytywnych to stereolitografia, selektywne spiekanie laserowe i wytwarzanie stopionych włókien:

• Stereolitografia: Jest to jeden z najczęściej stosowanych procesów druku 3D do produkcji części z tworzyw sztucznych. Proces ten polega na kąpieli w żywicy plastycznej, która jest utwardzana skupioną wiązką światła.

• Selektywne spiekanie laserowe: W procesie tym wykorzystuje się wiązkę lasera do spiekania sproszkowanego materiału. Tworzywo sztuczne jest powszechnym materiałem używanym w tym procesie, ale technologia ta zyskuje obecnie na popularności w produkcji części metalowych.

• Produkcja włókien stopionych: W tym procesie ciągłe włókno materiału jest topione i wytłaczane w celu uzyskania pożądanego kształtu części.

Rozdział 3: Jakie są zalety i wady walcowania gwintów?

Korzystanie z produktu z walcowaną śrubą ma zarówno zalety, jak i wady. Podstawową zaletą walcowania gwintów jest to, że pozwala uzyskać mocniejsze powierzchnie i zapewnia wysoką dokładność wymiarową. Jednakże, ponieważ proces ten opiera się na odkształceniu metalu, jest on generalnie ograniczony do metali miękkich i wiąże się z wyższymi kosztami narzędzi.

Poniżej wymieniono zalety stosowania wkrętów i wkrętów walcowanych:

Wysoka wytrzymałość gwintu: Walcowanie gwintów odbywa się zwykle w stosunkowo niskich temperaturach, co czyni go procesem obróbki na zimno. Wiadomo, że obróbka na zimno pozwala uzyskać części o wyższej wytrzymałości bez potrzeby wtórnej obróbki cieplnej. Dzięki temu walcowanie nadaje się do gwintowania materiałów, które nie reagują na obróbkę cieplną. Gwinty walcowane są od 10 do 20 procent mocniejsze niż nici cięte lub szlifowane.

Dobre wykończenie powierzchni: Walcowanie gwintów z natury zapewnia gładkie i wypolerowane gwinty bez konieczności stosowania procesów wtórnego polerowania. Duże siły ściskające odkształcające metal usuwają wszelkie nierówności na powierzchni gwintu. Powierzchnie walcowane mają chropowatość powierzchni od około 8 do 24 mikrocalów Ra, podczas gdy gwinty cięte mają zazwyczaj od 64 do 125 mikrocalów Ra. Gwinty walcowane są również wolne od rozdarć, śladów drgań, śladów cięcia i zadziorów.

Precyzyjne gwintowanie: Ponieważ matryce stosowane do walcowania gwintów są lustrzanym odbiciem generowanych gwintów i nie jest usuwany żaden materiał z półfabrykatu, w procesie tym można wytwarzać części z dużą precyzją i dokładnością w długich seriach. Jest to prawdą pod warunkiem, że matryce są dokładne i wykonane z odpowiednią twardością.

Niższy współczynnik tarcia: Dobre wykończenie powierzchni prowadzi do niższego współczynnika tarcia. Niższy współczynnik tarcia zapewnia bardziej równomierne i spójne dokręcanie nakrętek i śrub lub lepsze przenoszenie mocy w przypadku śrub pociągowych.

Krótszy czas realizacji produkcji: Walcowanie gwintów jest zazwyczaj szybsze niż wycinanie gwintów. Prędkości walcowania zależą od rodzaju materiału, profilu gwintu, wielkości i wydajności maszyny oraz sposobu podawania wsadu metalowego. W przypadku matryc posuwisto-zwrotnych walcowanie gwintów może wytwarzać od 30 do 40 części na minutę przy średnicach materiału w zakresie od 5/8 do 1 1/8. W przypadku matryc cylindrycznych od 10 do 30 części na minutę dla rozmiarów od 1 do 1 ½ cala.

Niższe koszty dzięki efektywnemu wykorzystaniu materiału: Ponieważ walcowanie gwintów jest procesem odkształcającym, w trakcie tego procesu nie jest usuwana żadna ilość materiału. Prowadzi to do lepszego wykorzystania energii, ponieważ nie ma potrzeby zbierania i recyklingu zużytych materiałów.

Poniżej przedstawiono wady walcowania gwintów. Można zauważyć, że dotyczą one głównie producenta, a nie użytkownika końcowego. Ostatecznie mają one wpływ na koszt produktu, przez co walcowane produkty gwintowane są w niektórych przypadkach droższe niż produkty wytwarzane w innych procesach.

Niepraktyczne w przypadku twardych materiałów: walcowanie gwintów odbywa się głównie na metalach ciągliwych. Chociaż jest to możliwe, walcowania gwintów nie wykonuje się w przypadku metali o temperaturze powyżej 40 Rockwell C. Powyżej tego poziomu twardości szlifowanie gwintów jest bardziej praktyczne. Walcowanie twardych materiałów znacznie zmniejsza trwałość narzędzia.

• Droższe oprzyrządowanie: Matryce używane do walcowania muszą być twarde i precyzyjne. Jakiekolwiek odkształcenie matrycy spowoduje słabą dokładność wymiarową gwintów. Ze względu na wymaganą twardość precyzyjne wykonanie matryc jest trudne.

• Średnica materiału musi być dokładna: musi być odpowiednia ilość materiału, który przepłynie, aby został przesunięty i uniesiony ponad pierwotną powierzchnię. Średnicę półproduktu należy obliczyć i zweryfikować próbnie, szczególnie w przypadku wytwarzania dokładnych gwintów. Aby uzyskać odpowiednią średnicę, półprodukt może wymagać wstępnego procesu toczenia.

Rozdział 4: Jakie czynniki należy wziąć pod uwagę podczas walcowania gwintów?

Jak w przypadku każdego procesu obróbki, należy wziąć pod uwagę kilka czynników, aby zapewnić optymalne warunki pracy i jakość produktu. Poniżej znajdują się niektóre kluczowe zmienne mające wpływ na walcowanie gwintów.

Wymagania materiałowe: Znaną wadą walcowania gwintów jest jego niekompatybilność z twardymi materiałami. Walcowane materiały muszą mieć twardość nie większą niż HRC 40. Walcowane materiały to stale niskowęglowe, stale miękkie, stale nierdzewne, stopy miedzi i często aluminium. Ponadto materiał musi mieć odpowiedni stopień plastyczności. Zalecany zakres to współczynnik wydłużenia od 12 do 20%.

Średnica kolby: Prawidłowa średnica kolby jest prawie taka sama jak średnica podziałowa śruby lub śrub. Zwykle przestrzeń lub wnęka pomiędzy gwintami i poniżej linii podziałowej jest taka sama jak objętość gwintu powyżej linii podziałowej. W celu uzyskania pożądanego uformowania grzbietu mogą być potrzebne pewne korekty tolerancji, szczególnie jeśli konieczne jest przeprowadzenie procesów wtórnych, takich jak powlekanie lub galwanizacja.

Kąt fazowania: Fazowanie to zwężająca się powierzchnia stożkowa na początku gwintu. Przed walcowaniem krawędź na jednym końcu materiału musi zostać obrobiona tak, aby uzyskać fazowanie. Aby gwint na końcu był odpowiednio ukształtowany, należy ustawić odpowiedni kąt fazowania. W większości przypadków zalecany kąt fazowania wynosi 30°.

Podawanie: Istnieją trzy podstawowe techniki podawania wsadu do matryc: podawanie promieniowe, podawanie styczne i podawanie przelotowe. Przy dosuwie promieniowym matryce poruszają się promieniowo w kierunku osi półfabrykatu. W przypadku podawania stycznego, podziałka materiału zbliża się do rolek od boku, tworząc kwadratowy, styczny kontakt. Wreszcie, podawanie przelotowe obejmuje cylindryczną matrycę, która przylega do materiału, powodując jego osiowy ruch.

• Prędkości walcowania gwintów: Prędkości walcowania gwintów zależą od ograniczeń mechanicznych i mocy maszyny, średnicy gwintu oraz materiału i twardości materiału metalowego. Prędkości walcowania mogą wynosić od 30 do 100 m/min. Niskie prędkości walcowania są wymagane w przypadku twardych materiałów, natomiast duże prędkości są wymagane w przypadku materiałów miękkich i plastycznych.

• Chłodziwo i smar: Chłodziwa lub płyny obróbkowe są szeroko stosowane przy nacinaniu gwintów, ale są one również niezbędne do walcowania gwintów. Odkształcanie metalu powoduje również wytwarzanie ciepła, które może uszkodzić zarówno matryce, jak i półfabrykat. Co więcej, chłodziwa mogą działać również jako smary, zmniejszając tarcie pomiędzy matrycami a półproduktem.

Rozdział 5: Jakie są najczęstsze wady walcowania gwintów?

Chociaż proces walcowania gwintów zapewnia większą precyzję w porównaniu z innymi metodami, nadal mogą pojawiać się defekty spowodowane zakłóceniami i nieprawidłowościami w operacji. Typowe problemy obejmują wymiary materiału poza tolerancją, zużyte lub źle ustawione rolki oraz niewłaściwe podawanie materiału. Poniżej przedstawiono najczęstsze wady obserwowane podczas walcowania gwintów.

Ścięty grzebień nici: Wada ta opisywana jest przez nie w pełni uformowany grzebień lub nadmiernie ścięty grzebień. Jednym z powodów może być zbyt mały materiał, w którym nie ma wystarczającej ilości materiału do przepływu i tworzenia grzbietów. Rozwiązuje się to poprzez stopniowe zwiększanie rozmiaru zapasów. Jeśli średnica podziałowa jest zbyt duża, bardziej prawdopodobną przyczyną jest luźna głowica gwintująca, którą można rozwiązać poprzez dobranie rozmiaru. Jeśli nie, wada jest prawdopodobnie spowodowana zbyt dużą twardością materiału. Dlatego konieczna jest wówczas zmiana na bardziej miękki materiał.

Łuszczenie się: Łuszczenie się lub odpryski powodują niezwykłą szorstkość na powierzchni gwintów. Jest to zwykle spowodowane niekompatybilnością materiału do walcowania. Przyczynami może być nadmierna zawartość ołowiu i siarki, niespójna struktura ziaren, a czasami obróbka na zimno przed walcowaniem. Jeśli używany materiał ma już dobrą walcowalność, innymi możliwymi przyczynami mogą być niedopasowane rolki lub matryce, szorstka powierzchnia rolek, przepełnienie lub mała prędkość walcowania.

Pijane nici: Wada ta objawia się falistymi lub nierównymi grzbietami nici. Jest to wynikiem niedopasowanych matryc, nieprawidłowego podawania materiału lub złej konstrukcji matrycy. Najlepszym rozwiązaniem jest sprawdzenie stanu rolek i ich tulei.

Zakrzywiona linia podziałowa: Jest to postrzegane jako zwężanie się gwintów w kierunku końców gwintowanych segmentów śruby lub wkrętu. Krzywizna może być wklęsła lub wypukła. Jego podstawowymi przyczynami są nierówna średnica wsadu, niewspółosiowość wsadu względem rolki, zużycie rolek lub zbyt duże odkształcenie materiału powodujące jego przepływ w kierunku końca wsadu.

Kąt pochylenia linii śrubowej poza tolerancją: Może to wynikać z różnych przyczyn, takich jak niezsynchronizowane rolki, niedoskonałe rolki, nieprawidłowe podawanie materiału lub przeciskanie śrubowe. Można to rozwiązać poprzez prawidłowe ustawienie rozrządu i ustawienie rolek, odpowiednie podawanie surowca i optymalizację prędkości walcowania.

Złe wykończenie: Złe wykończenie jest wynikiem takich czynników, jak zużyte matryce, wysoka twardość materiału, zbyt duża średnica półfabrykatu lub obecność zanieczyszczeń w dopływie chłodziwa.

Zakrzywiony koniec: Zakrzywiony koniec wygląda jak wklęsły koniec spowodowany wymuszonym przepływem metalu przez niewystarczającą fazkę. Jest to bardziej widoczne w przypadku bardziej miękkich metali. Wadę rozwiązuje się poprzez odpowiednie fazowanie półproduktu, zwykle o około 30°.

Rozdział 6: Jakie są rodzaje walcarek do gwintów?

Walcowanie gwintów to prosty proces rozpoczynający się od przycięcia metalowego pręta na odpowiednią długość i kucia go w celu utworzenia śruby lub łba śruby. Następnie pręt jest poddawany obróbce mechanicznej w celu uzyskania prawidłowej średnicy półfabrykatu i fazowania na jednym końcu. Przygotowany półfabrykat jest następnie podawany do maszyny do gwintowania, gdzie przechodzi przez matryce w celu ukształtowania gwintu. Po walcowaniu gwintu półfabrykat poddawany jest procesom wtórnym, takim jak galwanizacja, anodowanie i powlekanie.

To podsumowanie procesu dotyczy wszystkich rodzajów walcowania gwintów. Jednakże maszyny do walcowania gwintów różnią się w zależności od rodzaju użytej matrycy. Można je podzielić na typy z matrycą płaską, planetarną lub matrycą cylindryczną.

Typ płaskiej matrycy: Ten typ walcarki do gwintów składa się z dwóch prostokątnych matryc, z których jedna jest nieruchoma, a druga porusza się ruchem posuwisto-zwrotnym. Matryca posuwisto-zwrotna porusza się równolegle do matrycy stacjonarnej. Powierzchnia matryc zawiera grzbiety reprezentujące profil wytwarzanego gwintu. Te grzbiety są nachylone pod kątem równym kątowi pochylenia linii śrubowej gwintu. Odległość pomiędzy wierzchołkami matryc jest równa mniejszej średnicy gwintu.

Gwinty są formowane typowo tylko w jednym przejściu. Długość matrycy pozwala na zwinięcie masy około sześciu do ośmiu razy. Materiał wkładany jest na jednym końcu, ręcznie lub automatycznie. Matryce toczą wsad stycznie, który przenosi go do przeciwnego końca w wyniku tarcia.

Typ segmentowy lub planetarny: Typ planetarny działa poprzez toczenie kolby po jednej nieruchomej i jednej ruchomej powierzchni. Jednak ta maszyna wykorzystuje ruch obrotowy zamiast ruchu postępowego. Ten typ obejmuje stacjonarne zakrzywione matryce i centralną matrycę obrotową. Do jednej matrycy obrotowej można dopasować jedną lub więcej matryc stacjonarnych. Stacjonarna matryca toczy jeden towar na raz.

Podobnie jak w przypadku maszyn z płaską matrycą, maszyna planetarna ma skończoną powierzchnię toczną, która tworzy gwint w jednym przejściu. Materiał jest wkładany na jeden koniec zakrzywionej matrycy. Obracająca się matryca następnie obraca pełny łuk zakrzywionej matrycy, obracając wsad, aż do wyrzucenia na przeciwległy koniec.

Typ matrycy cylindrycznej: Matryce lub rolki cylindryczne są uważane za matryce o nieskończonych powierzchniach roboczych. Maszyny te zwykle działają poprzez kombinację podawania promieniowego i przelotowego. W przeciwieństwie do typów z matrycą płaską i planetarną, typ z matrycą cylindryczną odkształca metal w wielu przejściach podczas jego toczenia. Maszyny z matrycą cylindryczną można dalej podzielić na dwie główne kategorie: maszyny z dwiema i trzema matrycami.

• 1. Dwie matryce: Ten typ maszyny do gwintowania ma dwie równoległe rolki, z których jedna lub obie mogą poruszać się promieniowo, aby przyjmować i penetrować materiał. Półfabrykat jest ustawiony z lekkim przesunięciem w stosunku do płaszczyzny linii środkowej matryc, aby zapobiec jego podnoszeniu. Gładki wspornik rolki lub pręt podporowy znajduje się pośrodku, aby utrzymać kolbę podczas gwintowania.

  2. Trzy matryce: Ta maszyna ma trzy rolki ustawione pod kątem 120° względem siebie. Zwykle wszystkie rolki mogą poruszać się promieniowo, przy czym pozycja wsadu jest utrzymywana w środku podczas penetracji. W porównaniu z maszynami z dwiema matrycami, typy z trzema matrycami mają lepszy balans sił, ale ich regulacja jest trudniejsza i bardziej skomplikowana.

Wniosek

• Walcowanie gwintów to rodzaj procesu gwintowania, który polega na odkształcaniu materiału metalowego poprzez walcowanie go przez matryce w celu utworzenia gwintu zewnętrznego wzdłuż jego powierzchni. Gwinty wewnętrzne można formować przy użyciu tej samej zasady, zwanej w szczególności formowaniem gwintów.

• Procesy generowania gwintów dzieli się ogólnie na trzy metody: subtraktywną, deformacyjną i addytywną. Różnią się one sposobem ukształtowania lub uformowania nici.

• Główną zaletą walcowania gwintów jest większa dokładność powierzchni i wymiarów produktu. Jednakże proces ten ogranicza się do metali miękkich i wymaga droższego oprzyrządowania.

• Istnieją różne typy maszyn do walcowania gwintów, które różnią się w zależności od rodzaju użytej matrycy. Walcarki do gwintów mogą być typu z matrycą płaską, planetarną lub cylindryczną.